Opgewekt maar met een kort lontje

Hoofdpijnaanvallen met uitval maken sinds het ontstaan van mijn hersenletsel naast chronische hoofdpijn deel uit van mijn leven.

Epilepsie, migraine of een combinatie van deze twee. De afgelopen jaren is er door verschillende neurologen flink getwijfeld welk labeltje ze op de hoofdpijnaanvallen moesten plakken. Natuurlijk inclusief de daarbij gepaard gaande onderzoeken, behandeltrajecten, medicijnen en hun bijwerkingen.

Afgelopen juni heb ik weer een flinke aanval gehad waar ik nog steeds van aan het herstellen ben. Na de aanval bleef ik enorme hoofdpijn houden, waarvoor de gebruikelijke pijnstilling niet voldoende bleek. De huisarts schreef me opiaten voor. De bijwerkingen bleken bij langdurig gebruik erger dan de kwaal. Ik werd er alleen maar zieker van.

Na bijna twee maanden ben ik, in overleg met huisarts en neuroloog, overgestapt op medicinale cannabis. Ik was nogal huiverig om deze stap te zetten. Maar dat bleek onterecht. De cannabis dempt, net als de opiaten, de pijn redelijk tot goed. En de bijwerkingen zijn eigenlijk alleen maar prettig.

Ik kan niet goed omschrijven wat de cannabis met me doet, naast het dempen van de pijn. Ik ben wat opgewekter. Het raakt me wat minder dat het eigenlijk niet zo denderend met me gaat. Het gevaar is alleen dat ik nog sneller dan normaal over mijn grenzen ga. Dat is dus echt oppassen geblazen, vooral omdat mijn energieniveau nog erg laag is. En een laag energieniveau betekent een kort lontje.

De enige echt nare bijwerking van de medicinale cannabis is de pijn in mijn portemonnee. Het wordt sinds dit jaar niet meer uit de basisverzekering vergoed. Ook niet uit mijn dure aanvullende zorgverzekering. Maar ik mag wel voor bijvoorbeeld € 500,- per jaar declareren aan alternatieve geneeswijzen en/of homeopathische geneesmiddelen. Echter de door de huisarts voorgeschreven medicinale cannabis kan daar niet uit vergoed worden.

Ik probeer mezelf in toom te houden en toch van het leven te genieten. Weer een beetje te leven in plaats van alleen maar overleven.

Mijn huidige omschrijving luidt dan ook: ‘Opgewekt maar met een kort lontje’