Yoga

Als je me tig jaar geleden had gezegd dat ik yoga leuk zou vinden, dan had ik je waarschijnlijk uitgelachen. Yoga was in mijn beleving iets voor zwevers, geitenwollensokkentypetjes en noem nog maar een paar vooroordelen. Ik had ze. Yoga paste niet bij mij. Ik wil gaan, grenzen verleggen. Steeds harder, steeds sneller, steeds beter en steeds over mijn grenzen. En niet alleen met sporten maar met alles.

En dat continu over mijn grenzen gaan, dat brak mij op. Noodgedwongen ben ik toen op zoek gegaan naar 'iets' waarmee ik hopelijk beter naar mijn lichaam zou gaan luisteren. Maar hoe vind je dat 'iets'? Ik heb advies gevraagd aan familie, vrienden, lotgenoten en behandelaars. Ik heb uren achter de laptop doorgebracht. Op zoek naar dat 'iets'. Steeds dook maar weer dat ene woordje op … yoga.

Als zoveel verschillende mensen er zo positief over zijn, kan ik het toch op zijn minst proberen? Baat het niet, dan schaadt het in ieder geval niet. Maar waar ga je dan naar toe? Mijn zoektocht begon op internet, alle mogelijkheden in mijn woonplaats heb ik bekeken. Tussen al die resultaten sprong er direct één yogastudio uit, de website sprak me aan en de leslocatie was op een voor mij haalbare fietsafstand. Aangezien gewoon op je gevoel af gaan een veel te gemakkelijke manier is, besloot ik in al mijn wijsheid mijn gevoel te negeren. Want waarom makkelijk doen als het ook moeilijk kan?

Ik maakte een lijstje met de mogelijkheden en deze onderwierp ik aan een nader onderzoek. Maar elke keer kwam ik weer terug bij dezelfde yogastudio. Het heeft een tijdje geduurd, maar toen mijn brein het uiteindelijk eens was met mijn gevoel hakte ik de knoop door. Ik kon al vrij snel beginnen met een beginnerscursus yoga bij de desbetreffende yogastudio. Vier lessen zonder de verplichting tot een vervolg. En een enthousiaste yogadocente met liefde voor haar vak.

Ik heb er geen seconde spijt van gehad. Plezier en luisteren naar je lichaam staan in de lessen voorop. Iets wat ik dus heel moeilijk vond. De eerste tijd was ik alleen maar heel hard bezig om tijdens de lessen zo ver mogelijk te komen. Dieper buigen, verder strekken. Mijn lichaam moet gewoon doen wat ik wil. Dat ik hierdoor in de knel kwam met mijn ademhaling had ik niet eens in de gaten. Hoezo luisteren naar je lichaam?! Inmiddels lukt dat steeds een beetje beter.

Sinds een jaar volg ik ook Yoga Nidra lessen bij dezelfde yogastudio. Het wordt ook wel eens slaapyoga genoemd, maar slapen is niet de bedoeling. Yoga Nidra helpt om diep te ontspannen en dat lukt me. In de yogastudio maar ook thuis. In plaats van ‘s middags slapen, volg ik nu vaak thuis een Yoga Nidra les. Bij allebei ontspan ik en laad ik mijn batterij weer iets op, maar ik ben een prettiger mens na een Yoga Nidra les dan na een middagdut. Dit omdat het me na een middagdut erg veel moeite kost om wakker te worden. En bij Yoga Nidra blijf je in principe wakker, raak je niet in een diepe slaap.

Het effect van yoga werkt door in alle aspecten van mijn dagelijks leven. Door mijn chronische hoofdpijn ben ik bijvoorbeeld geneigd om mijn schouders op te trekken en mijn hoofd te laten zakken, mijn ogen richting grond. Ik ben door yoga veel bewuster van mijn lichaamshouding geworden en ik kan mezelf daardoor ook corrigeren. Ik durf beter op mijn gevoel te vertrouwen. Ik durf liever te zijn voor mezelf, betere keuzes te maken. Wat voelt goed voor mij?

Misschien vind je me nu wel zweverig klinken, maar yoga voelt voor mij als een ontdekkingsreis. Ik ontdek mijzelf. Dat ik best mag voelen, dat ik naar mijn hart mag luisteren. Alsof mijn hart en brein op één lijn komen te staan, meer in overeenstemming zijn. Het bewust worden van mijn ademhaling en houding alleen al, hebben me zo veel goeds gebracht. Zelfs nadat ik vorig jaar enkele maanden uitgeschakeld was door de gevolgen van een hele zware migraine aanval.

Dus ik kom er maar eerlijk voor uit, ik zat er naast en geef het toe ... Yoga past bij mij.